BuzzerBeater Forums

Καλησπέρα,

Συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση. Θα ήθελα, αν μπορεις και θες, να μου εξηγήσεις γιατί θεωρείς λάθος την έξοδο από το €. Θεωρείς ότι όπως πάνε τα πράγματα είναι καλύτερα από το να γυρίσουμε στη δραχμή; Απάντησε μου σε αυτό και θα σου απαντήσω και γώ στο αν είναι λάθος ή όχι η έξοδος από το € (πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη).

Αν και είχα ξεχάσει ότι είχα κάνει ποστ στο συγκεκριμένο νήμα, δεν έχω διαφοροποιήσει κατά πολύ την άποψή μου. Πρώτα να σου πώ ότι θεωρώ απόλυτα λάθος τη χρονική στιγμή που μπήκαμε στο ευρώ, υποτιμήσαμε κατά τη γνώμη μου πολύ περισσότερο απ' οτι θα έπρεπε το εργαλείο της υποτίμησης του νομίσματος και αντίστοιχα υπερτιμήσαμε το "κακό" που μας έκανε ο πληθωρισμός εκείνης της εποχής. Όταν αναφέρομαι σε εποχή δεν εννοώ μόνο την χρονική στιγμή της εισόδου μας αλλά από τότε που μπήκαμε στο καλάθι των ισοτιμιών. Η Ελλάδα ποτέ μα ποτέ δεν είχε παραγωγική βάση, ποτέ δεν ασχολήθηκε με το ποια είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της, ποτέ δεν έκατσε κανένας πολιτικός και κανένα οικονομικό επιτελείο να πεί τί μπορούμε να παράγουμε βρε παιδιά. 1992 λοιπόν ψηφίζουμε το μάαστριχτ, "ξυπόλυτοι" και όσο η Ελλάδα έλεγε ότι είμαστε αποφασισμένοι να μπούμε στο κοινό νόμισμα, ξαφνικά απ ' το πουθενά μόνο και μόνο απ' αυτό η αξιοπιστία μας ανέβηκε (απ τα λίγα πλεονεκτήματα για την Ελλάδα) και άρχισε ο μεγάλος χορός των δανεικών. Και αντί να βρεθεί κάποιος να πεί (αρκετοί τα έλεγαν κανένας δεν άκουγε) ότι μήπως με τα λεφτά αυτά που δανειζόταν με ευκολία η Ελλάδα είναι η ώρα να καλύψουμε μέρος απ ' το χαμένο έδαφος της μεταπολίτευσης μέχρι τότε ώστε να αρχίσει η οικονομία να παράγει, τι έκαναν συνέχισαν να κάνουν το δημόσιο γκοτζίλα, ισχυροποίησαν τους κομματικούς στρατούς, ουδεμία προσπάθεια για καταπολέμηση της γραφειοκρατείας, δάνεια σε φιλαράκια κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, φοροδιαφυγή και άλλα πολλά΄Οπότε απ το πακτωλό χρημάτων που πέρασε απ΄την Ελλάδα αντί να μας μείνει κάτι το οποίο να αποπληρώνει (το λέω απλοϊκά) τα δάνεια που πήραμε μας μείνανε μόνο χρέη, όσοι βλέπανε που πήγαινε το καράβι την κάνανε απ΄την Ελλάδα. Να θυμίσω ότι αν και τα μέτρα σύγκλισης του Μάαστριχτ είναι υφεσιακά απ τη φύση τους , η Ελλάδα γνώρισε περίοδο ανάπτυξης δυστυχώς όμως εικονικής. Το λάθος λοιπόν έγινε, γιατί τώρα η έξοδος θα είναι και πάλι λάθος, για τον απλό λόγο ότι εκτός του ότι θα κουβαλάμε τα αρνητικά του παρελθόντος θα αποκτήσουμε και νέα αρνητικά απ' την απώλεια των πλεονεκτημάτων ενός νομίσματος σαν το ευρώ. Για παράδειγμα επαναφορά του συναλλαγματικού κινδύνου, δεν επενδύει που δεν επενδύει κανένας στην Ελλάδα θα τους αποθαρρύνουμε ακόμα πιο πολύ. Η επαναφορά στη δραχμή δεν εγγυάται ότι θα έρθουν επενδύσεις επειδή το νόμισμα θα είναι "φτηνό", ένας επιχειρηματίας(σοβαρός) το πρώτο που θα κοιτάξει είναι η γραφειοκρατία, η χρηματοδότηση-ρευστότητα και τη φορολογία. Αν δει ότι στην Ελλάδα ο Φ.Π.Α από το 2005 μέχρι σήμερα απ' το 18% έχει φτάσει στο 23% σε λιγότερο από 10 χρόνια αυτόματα δυσανασχετεί (όχι για το μέγεθος αλλά απ' τη ρευστότητα του περιβάλλοντος) και δεί ότι έχει αλλάξει και νόμισμα δυο φορές θα αλλάξει σελίδα. Αν ήμουν στη Ιταλία θα έλεγα ότι η λιρέτα δε είναι τόσο κακή επιλογή. Η επιστροφή στη δραχμή λοιπόν με την απουσία έστω μια αξιοπρεπούς παραγωγής για μένα θα είναι καταστροφική, θα φτωχύνουμε ακόμα πιο πολύ απλώς δεν θα το νιώθουμε θα είμαστε μέσα στη νοβοκαϊνη . Αυτά τα λάθη μας, να πιάσουμε τώρα και τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Κάνεις ένα νόμισμα κοινό χωρίς μηχανισμούς στήριξης και χωρίς ένα τρόπο ανακύκλωσης των πλεονασμάτων και περιμένεις να πετύχει, συγγνώμη αλλά είστε ηλίθιοι (μάλλον κουτοπόνηροι γιατί ήξεραν τι ήθελαν) είναι χαρακτηριστικό ότι απ το 2001 ως τώρα αν δείς τσαρτ με τα εμπορικά ισοζύγια είναι αντιδιαμετρικά των βορείων με αυτά των νοτίων γιατί; γιατί πολύ απλά αν κύριε δεν επιτρέπεις μια χώρα να έχει έλλειμμα και υποβάλεις κυρώσεις έτσι πρέπει να κάνεις και για το πλεόνασμα να σου πώ εγώ μετά αν θα έχει πλεόνασμα η Γερμανία και τα τσουτσέκια οι Φινλανδοί που τώρα μας κουνιούνται, αλλιώς είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Δυστυχώς όμως και επανέρχομαι η Ελλάδα το λάθος το έκανε τότε, στο μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι στη σύσταση ενός νέου ευρώ με σωστές βάσεις. Για να τελειώσω πιστεύω ότι είτε μείνουμε στο ευρώ όπως είναι τώρα και το τονίζω το "όπως είναι τώρα" είτε γυρίσουμε στη δραχμή θα δεινοπαθήσουμε.

μπορει να ηταν σεντονι αλλα ηταν ενα σεντονι με επιχειρηματα και μπραβο γιατι το διαβασα πολυ ευχαριστα πανω σε λογικες βασεις.

μπαλιτσα απο εμενα +1

Μπαλίτσα και από εμένα ...ξέρεις εσύ!
Εάν και προτιμώ το ακαριαίο θάνατο (δραχμή) από το να είμαι διασωληνωμένος (ευρώ) και φυτό!

Ε αφού δε θα δούμε απ' τη πανάθα φέτος σεντόνι να γράφουμε κανένα να μη ξεχνιόμαστε!

Έλα ρε ΠΑΟΚΙ τι γίνεται πως πάει η III, μια χαρά σε βλέπω άρχοντας άρχοντας. Καταλαβαίνω τι λες αλλά υπάρχει η περίπτωση να βρεθεί η θεραπεία και εμείς να έχουμε "πεθάνει", ή να θέλουν κάποιοι να τραβήξουμε τον σωλήνα και μετά να πάρουν αποφάσεις και να μην ευεργετηθούμε απ' αυτές. Ελπίζω ότι το δεύτερο δεν θα γίνει και ότι δεν θα αποδειχθούν τόσο κωλοπαιδαράδες. Το επόμενο κομβικό σημείο είναι οι εκλογές στην Αμερική μετά θα ξεκαθαρίσει το πράγμα

Καλησπέρα αγαπητέ φίλε,

Μου άρεσε το τελευταίο σκέλος της άποψης σου περί ισορροπίας στο πλεόνασμα και το έλλειμμα. Η άποψη να υπάρχει αντίστοιχα και για τους 2 κυρώσεις είναι άποψη του Κέϊνς, του μεγαλύτερου ίσως οικονομολόγου που υπήρξε. Αυτός λοιπόν υποστήριξε ότι αν η Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία, Πορτογαλία έχουν μεγάλα πρωτογενή ελλείμματα και η Γερμανία και οι συν αυτή μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, θα έπρεπε να υπάρχει μηχανισμός εξισσορόπησης, ώστε τα πλεονάσματα να καλύπτουν τα ελλείμματα για να μην δημιουργούνται ανισότητες, που μπορούν να ανακυκλώσουν τα προβλήματα μιας οικονομίας ή συνδεόμενων οικονομιών μαζί.Θα σου πώ, επειδή το ξέρω ότι ο Δημόσιος τομέας είναι από τους πιο μικρούς στη Ε.Ε. και ό,τι λεγεται είναι μπαρούφα.Σίγουρα η υψηλή φορολογία, η διαφθορά και η γραφειοκρατία αποτελούν χρόνιες παθογένειες, οι οποίες επιβάλλεται να βελτιωθούν ή να εξαλειφθούν. Το σκληρό νόμισμα δεν έχει τόσα πλεονεκτήματα, όσα πιστεύεις, διότι ουσιαστικά ωφελεί την αύξηση των εισαγωγών, αύξηση ανεργίας (λόγω του κλεισίματος των εγχώριων βιομηχανιών), δεν μπορείς εύκολα να κάνεις υποτίμηση, άρα κάνεις εσωτερική που είναι πολύ χειρότερη και πάντα αποτυγχάνει.Αν η επιστροφή στη δραχμή γίνει χωρίς υποτίμηση και με μια ισοτιμία 1-1 δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα, αν πεις ότι θα χρησιμοποιείς για τις εμπορικές σχέσεις και τις εισαγωγές σου το € και για την εγχωρια οικονομία τη δραχμή, την οποία φυσικά θα αποκλείσεις από τις αγορές, προκειμένου να μην πέσει θύμα υποτιμητικής κερδοσκοπίας από τα διεθνή λαμόγια. Θα επιβάλλεις επίσης αποκλεισμό εξόδου κεφαλάιων από τις τράπεζες και έλεγχο για να μην υπάρχει εκροή συναλλάγματος.
Επίσης, κατ' εμέ θες σίγουρα κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, ώστε να μην χρειάζεται συνεχώς να δίνεις εγγυήσεις και μετρητά στις τράπεζες. Θα κρατήσεις 1-3 για να υπάρχει ένας υποτυπώδης ανταγωνισμός (θεωρητικά και μόνο) και το κράτος θα δίνει φθηνά δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, μόνο για σοβαρούς σκοπούς όμως (στεγαστικό, επιχειρηματικό) και όχι κάθε είδους βλακείες κατανάλωσης, ώστε να μην δημιουργηθεί υπερδανεισμός, άρα υπερσυσσωρευμένο δανεικό χρήμα και προβληματικές επιχειρήσεις και υπερχρεωμένα νοικοκυριά (όπως τώρα), αν υπάρξει μια ενδεχόμενη κρίση. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι το € για την Ελλάδα θα αφήσει μόνο αποκαΐδια, καταστροφή, υψηλή ανεργία και δημόσιο χρέος, ελλείμματα κτλ.
Η μόνη λύση και θα συμφωνήσουμε είναι η χωρα να επιστρέψει στις ρίζες της που είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία, δημιουργώντας ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΒΑΣΗ, αξιοποιώντας τον τουρισμό και τη ναυτιλία (υγιώς και όχι με 56 φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές). Ελπίζω να σε κάλυψα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για το πολύ δουλεμένο σχόλιό σου

Προσοχή ακολουθεί κι άλλο σεντόνι!

Ο Κέυνς είχε δείξει το δρόμο για το πώς πρέπει να λειτουργεί μια περιοχή με κοινό νόμισμα αλλά ούτε οι Αμερικάνοι δεν τον άκουσαν γτ πολλοί απλά όλοι προτιμούν να επενδύουν όταν θέλουν όπου θέλουν κι αν θέλουν δυστυχώς, αλλά γι αυτό οι θεωρίες είναι θεωρίες και όταν μπαίνει ο παράγοντας άνθρωπος στη πράξη όλες βγάζουν άλλα αποτελέσματα. Κοίτα, πλέον δεν μιλάς για νόμισμα μιλάς για αλλαγή πλεύσης ολόκληρης της πολιτικής της Ελλάδας και όχι μόνο οικονομικής. Πού διαφωνώ, ο δημόσιος τομέας της Ελλάδας αναλογικά με το πληθυσμό είναι μεγάλος και το θέμα είναι ότι όχι μόνο αναλογικά είναι μεγάλος αλλά και κακοδιαχειρίζεται γιατί πολύ απλά στήθηκε όπως στήθηκε για άλλους λόγους. Το σκληρό νόμισμα έχει τα πλεονεκτήματά του και το μειονεκτήματά του κι όπως είπα κι εγώ δεν έπρεπε να μπούμε όπως μπήκαμε αλλά υπό άλλες προϋποθέσεις. Είναι γεγονός ότι οφελεί τις ανοιχτές οικονομίες όπως η Γερμανία που εξάγουν και εισάγουν μεγάλους όγκους. Όμως στο ότι έκλεισε η όποια εγχώρια μικρή βιομηχανία είχαμε δεν φταίει σε καμία περίπτωση το ευρώ αλλά πολιτικοί λόγοι. Όταν έχεις τη νομισματική πολιτική είναι βέβαιο ότι έχεις ευελιξία κινήσεων αλλά αυτό δεν σου προϋποθέτει ότι η ανεργία θα είναι χαμηλή και θα έχεις δουλειές και δεν θα εισάγεις υπέρογκα γιατί επί δραχμής έκλεισε ότι έκλεισε και το εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας απ' τπ 50' ήταν μείον, είμαστε κατεξοχήν χώρα που εισάγει. Τώρα για την επιστροφή στη δραχμή και για την ισοτιμία αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση, αμφιβάλλω για το σενάριο 1-1 είναι το πιο αισιόδοξο και φιλόδοξο αλλά χλωμό. Όσο για τη κρατικοποίηση και τον τρόπο μόχλευσης του χρήματος, έχεις περάσει πλέον στη διαχείριση της χρεοκοπίας της κλασσικής να το πώ έτσι. Το σημερινό ευρώ είναι όντως σκληρό νόμισμα γερμανικού τύπου, πιστεύω όμως ότι θα έρθουν προ τετελεσμένων γεγονότων οι κύριοι ηγέτες της ευρώπης και επιτέλους θα το ελαφρύνουν, τους τρόπους τους ξέρουν βούληση να υπάρχει και σχέδιο για το μέλλον της ευρώπης γιατί αλλιώς η ευροζώνη θα διαλυθεί δεν στέκεται αυτό που έχουν φτιάξει. Έχει πολύ ενδιαφέρον η συζήτηση του γιατί το σημερινό ευρώ φτιάχτηκε έτσι και οι περισσότεροι λόγοι είναι κυρίως ιστορικοί και ψυχολογικοί θα μπορούσα να μπω. Το ευρώ, το σωστά δομημένο με αναπόφευκτα πλέον τη κοινή δημοσιονομική πολιτική, άρα περνάμε σε άλλη φάση της ένωσης ως ομόσπονδο κράτος πλέον, θα δώσει τη λύση για μένα. Τί να κάνω είμαι απ' τους λίγους ουτοπιστές που πιστεύουν ότι η ολοκλήρωση θα γίνει και πρέπει να γίνει. Για παράδειγμα όπως κάποιοι οικονομολόγοι έχουν εκφράσει αυτή την άποψη, θεωρώ απαράδεκτο ότι η Ελλάδα μιλάει με τη τρόικα μόνη της, η Πορτογαλία επίσης όπως και η Ιρλανδία, μάλλον όπως λένε πρέπει να κάτσουν οι χώρες με το πρόβλημα, με μία τρόικα και τις τράπεζες μαζί σε ένα τραπέζι. Τέλος αν αποφασίσουμε να αποχωρήσουμε δεν θα ξαναυπάρξει γυρισμός σε κοινό νόμισμα, η οικονομία θα πάρει άλλη τροπή παλαιού τύπου και δεν ξέρω απο κεί και πέρα πόσο θα αντέξουμε μέσα στην ένωση πλέον γιατί η υποβολή δασμών θα είναι απαραίτητη για να αναπτύξουμε την οικονομία μας. Όσο για τη γεωργία η κοινή αγροτική πολιτική πρέπει να ξανασυζητηθεί στα πλαίσια της καινούργιας ευρώπης (συνεχίζω να ελπίζω), αλλά δεν νομίζω ότι έχουμε μεγάλες δυνατότητες παρά σε συγκεκριμένα προϊόντα που μπορούμε όντως να βασιστούμε εξαγωγικά. Όσο για τη ναυτιλία επειδή γνωρίζω το αντικείμενο και για τους πλοιοκτήτες, συνεχίζουμε, δυστυχώς να έχουμε ναυτιλία λόγω των απαλλαγών και γιατί δεν συνδέεται με το εγχώριο εμπόριο αλλά το διεθνές. Βέβαια κακά τα ψέματα και είναι απ' τα λίγα πράγματα που συμφωνώ με τον μάρξ είναι ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα οπότε "άκαρδα" μπορεί να φύγουν από εδώ πάρα πολλοί όταν τους ζορίσεις και δεν θέλουν να ζορίζονται, θα μου πεις τι μας νοιάζει εμάς να έχουμε τις "ιερές αγελάδες" ότι κάνουμε προς αυτό όμως θα έχει άμεσες συνέπειες και πρέπει να τις γνωρίζουμε πρίν πάρουμε αποφάσεις για το θέμα. Τουρισμός σίγουρα πρέπει να αποτελέσει τη μηχανή. Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν και να έχουν γίνει π.χ ΑΟΖ αλλά είμαστε κότες ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ.

Πάντως για την οικονομία του νήματος, να πώ ότι έχουμε αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις αλλά αυτό δεν σημαίνει τπτ. Γιατί όπως κάποιος μεγάλος οικονομολόγος δεν θυμάμαι ποιος, έχει πει το εξής όταν δύο οικονομολόγοι συζητούν στην ερώτηση ποιός έχει δίκιο η απάντηση είναι και οι δύο και κανένας απ' τους δύο ή κάτι τέτοιο δεν το θυμάμαι καλά, όπως και ότι όταν ένας οικονομολόγος κάνει οικονομική πρόβλεψη η βίκη παγιατάκη κι ο λεφάκης αποκτούν επιστημονική βάση για αυτά που λένε!. Και ένα ανέκδοτο κλασσικό: Κάποιος εργοδότης παίρνει συνέντευξη από έναν μαθηματικό, έναν λογιστή και έναν οικονομολόγο για την ίδια θέση. Τους κάνει την ίδια καθοριστική ερώτηση. Τους ρωτάει λοιπόν -Πόσο κάνει 2 συν 2? Ο μαθηματικός με τη μία απαντάει 4, ο λογιστής απαντάει κατά προσέγγιση 4. Ο οικονομολόγος πρίν απαντήσει κοιτάει γύρω γύρω, κάτω απ' τα τραπέζια κλείνει παράθυρα κουρτίνες βουλώνει την κλειδαρότρυπα και ψιθυριστά λέει στον εργοδότη - Εσύ πόσο θέλεις να κάνει???