Την ώρα που θα πνίγεσαι στην δύνη της 2ης κατηγορίας, με όπλο την απελπισία και μόνο αυτή θα τινάξεις το χέρι σε μία απέλπιδα προσπάθεια.
Τότε το στιβαρό χέρι των Tsouik το ανθρώπινο και φιλεύσπλαχνο θα βρεθεί μπροστά σου, ζεστό φως στα τρίσβαθα σκοτάδια.
Χαμόγελο χαράς θα σου αρμόζει και ελπίδας, αλλά το χέρι των Tsouik είναι και δίκαιο και κάπου-κάπου χαιρέκακο.
Δεν το κρύβω θα την χαρώ την αέναη πτώση σου και θα είμαι εκεί μάρτυρας της Πτώσης,.......και θα μετράω τα δολλαριά μου, στιγμές ηδονής, στιγμές τελειότητας
Ο Marinάκης χτυπάει πάντα δυο φορές