fay_stelaios εν. Atsalakotoi B.C. 91 - 104 ((87534402))Kάπου εδώ έπεσαν οι τίτλοι τέλους για φέτος σίγουρα και παραμένει άγνωστο για την ώρα πότε θα έχω ματς πρωταθλητισμού ξανά στην Α1. 3 πράγματα:
α) a good manager is an active manager!
β) αν θες να πιεις σαμπάνια, πρέπει να ρισκάρεις!
γ) αν καταφέρεις να κάνεις το μεονέκτημα πλεονέκτημα, τότε νίκησες!
Και τα 3 παραπάνω τα είχαν οι επιλογές του νικητή, δλδ του Μαμού. Και τα 3 παραπάνω δεν τα είχαν οι επιλογές του ηττημένου, δλδ εμένα.
Ο Γιώργος απέδειξε και πάλι ότι είναι ένας κορυφαίος μάνατζερ. Το φανταζόμαστε από τους τίτλους του, αλλά μερικοί από εμάς έχουμε την τύχη και την ατυχία να το ζούμε στην πράξη. Ας δούμε τα δεδομένα του ματς και τι έκανε.
Είχε 2 ψηλούς στο ρόστερ του ουσιαστικά και 6 κοντούς. Και είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα που μπορεί να παίξει αρκούντος καλά τα πάντα. Θεωρητικά περιμένουμε να χάσει κατοχές λόγω της δύναμης μου στα ριμπ στην ρακέτα. Υπάρχουν κι άλλες λεπτομέρειες, αλλά ας μείνουμε σε αυτές.
Πιθανές σκέψεις 5άδας-αλλαγών στους ψηλούς:
α) ο ένας βασικός ψηλός 48 λεπτό κι ο άλλος με αλλαγή κοντό
β) και οι δύο ψηλοί για 48 λεππτο
Τι έκανε? 4 κοντοί μέσα και ένας ψηλός! box και μάντεμα για εσωτερικό.
Με τους 4 κοντούς τώρα
α) αν πάω περιμετρικά: παίρνει μια ελπίδα ότι αν πάω για περιμετρικά, θα μου κόψει τα πατήματα στους ψηλούς και θα αποφύγει το τέλειο επιθετικά παιχνίδι μου.
Με τους 4 κοντούς επίσης παίρνει ελπίδα να κερδίσει κατοχές από λάθη μου και να μαζέψει πιθανές χαμένες κατοχές λόγω ριμπ.
β) αν πάω εσωτερικά: με το μποξ και το μάντεμα στοχεύει να με αφήσει και με 1.5 πάτημα στην επίθεση ατά πεπριπτώσεις πάνω στο ματς!
Να πω κι άλλα?
* Βρήκε τον αμυντικό τρόπο να έχει πισινή αν χάσει το μάντεμα
* Βρήκε τον τρόπο να δώσει βάθος στην ομάδα
* Και χτύπησε στην επίθεση όπως έπρεπε για να ξεκλειδώσει ουσιαστικά 5 πατήματα.
Νομίζω πως ήταν ένα από τα καλύτερα στησίματά του ever τουλάχιστον απέναντί μου. Το πιο εκπληκτικό είναι πως όταν είχε ξαναβρεθεί με 2 μόνο ψηλούς, αν κοίταξα καλά το μεσημέρι, δεν είχε ξανακάνει κάτι τέτοιο, άρα πρακτικά έβαλε και καινοτομία στο παιχνίδι του.
Για ακόμη μια φορά τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια κι από εμένα θα τα έχει. Όχι πως τα δίνω δύσκολα, αλλά πραγματικά Γιώργο τα αξίζεις (και) απόψε.
Περνάμε τώρα στον
Στέλιο. Πάντα μα πάντα πρέπει να υπάρχει πίστη και θέληση για να πετύχεις. Πρέπει να κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς. Έχοντας τερματίσει 3ος και γνωρίζοντας από το Σάββατο ότι θα έπρεπε να σπάσω τις έδρες και του Μαμού και του Μάνου, δεν πίστεψα στιγμή ότι μπορώ να τα καταφέρω. Επομένως ψυχολογικά μπήκα με μειονέκτημα στο ματς. Τώρα όπως προείπα το δεδομένο του αγώνα ήταν ότι ο Γιώργος ήταν με δύο ψηλούς ο ένας εκ των οποίων χωρίς καλή κατάσταση και αυτό έπρεπε κάπως να το διαχειριστεί. Για εμένα είχε δύο τρόπους σύμφωνα και με το παρελθόν του πάντα.
α) να μην μαντέψει και να παίξει εσωτερικά, πιθανότατα και κοίτα μέσα.Το είχε παίξει πέρσι με τον Κάμπο μετά την πώληση του Γκαρμπάλ, ενώ θα έμοιαζε έκπληξη τώρα απέναντί μου τέτοια επιθετική επιλογή. Κι επειδή παίζω και περιμετρικά και εσωτερικά, θα απέφευγε το μάντεμα.
β) να μαντέψει εσωτερικά και να παίξει ότι γουστάρει στην επίθεση, είτε ουδέτερα είτε περιμετρικά.Δεν μπόρεσα και δεν πρόλαβα να βρω τρόπο να απαντήσω τον γρίφο, ώστε να αισθανθώ ότι ρισκάρω εκ του ασφαλούς, αλλά ούτε και να νιώσω σίγουρος για το τι θα κάνει. Δεν κάλυψα την αδυναμία που είχα με την απουσία του Κιρίλου, δεν ρίσκαρα στην άμυνα έστω και συνετά και πήγα και στην επίθεση εντελώς μάλλον προβλέψιμα. Το φοβήθηκα το ματς και μοιραία το έχασα.
συνεχίζετα.....