Λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή ;
Θα έλεγα να το συνεχίσουμε αλλού (π.χ τακτικογνωσία),......επίσης γιατί δεν γράφεις ποιες πιστεύεις εσύ ότι είναι οι απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσες;
Άντε, άντε τεμπελάκο, σου έχει φάει όλη την ενέργεια η προπόνηση
εννοείτε ότι είμαι άνθρωπος της προπόνησης και ότι όλη μου η ενέργεια πάει εκεί!
πριν πω οτιδήποτε, να διευκρινήσω ότι τα παρακάτω είναι απλά απόψεις προσωπικές που δεν μπορώ καν να αποδείξω και μπορεί να είμαι εντελώς λάθος οπότε μην τα πάρουν τοις μετρητοίς τα παιδιά.
ΘΕΜΑ: ΣΩΣΤΑ ΔΟΜΗΜΕΝΗ ΠΕΡ.ΕΠΙΘΕΣΗέχουμε τρέξε, κίνηση, πρινς.
ΤΡΕΞΕγια μένα καθαρή επιλογή όταν βγάζουμε ξεκάθαρα μεγλύτερη αναφορά στο περ.σκορ από ότι περ.άμυνα ο αντίπαλος. Και ζώνη να με παίξει ο άλλος, δεν με νοιάζει ιδιαίτερα. Αν όμως βγάλει μεγαλύτερη αναφορά, τότε αποτύχαμε.
ΚΙΝΗΣΗη πιο συχνοποιημένη(αν υπάρχει τέτοιος όρος) περ. επίθεση. Την επιλέγουμε αντί του τρέξε γιατί με ζώνη ο άλλος σπάει την επίθεση μας. Εδώ θέλουμε σίγουρα μπάσιμο και εσ.σκορ στους κοντούς. Μπασίματα θα πάρουν απέναντι σε τέτοια ζώνη οι παίκτες μας, ενώ το εσ.σουτ είναι απαραίτητο να είναι από φυσιλογικός και πάνω σε καλό επίπεδο (Α2 ή Α1) αλλιώς θα αστοχήσει ο παίκτης.
Το θέμα είναι πόσο μπάσιμο θέλουμε. Πολύ φοβάμαι ότι θέλουμε κοντινό πολύ στο σουτ των παικτών μας. Αν ο παίκτης μας έχει 15 σουτ, ας έχει και 14 μπάσιμο δλδ. Αν έχει πχ 10, μάλλον μπαρμπούτσαλα.
Γενικά θεωρώ πως το μπάσιμο είναι το πρώτο κλειδί για να σπάσουμε αντίπαλες ζώνες που νικάνε στην αναφορά το περ.σκορ μας με ζώνη.
Το δεύτερο κλειδί είναι το σουτ με άλμα στους ψηλούς μας. Ίσως ακούγεται υπερβολή να έχεις ψηλούς με 10-12 σουτ με άλμα, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο να φτιάξεις κάτι τέτοιο νομίζω, ενώ αν υποθέσουμε ότι έχουμε ομάδα μόνο για περιφερειακή επικέντρωση, είναι must.
Νομίζω πως συμβαίνει το εξής. Ο ψηλός απέναντι σε ζώνη συνήθως να μαρκαριστεί από ψηλό. Και πάντα στο τέλος αυτό που μετράει είναι το ματς απ το προσωπικό. Οι ψηλοί όμως δύσκολα έχουν διψήφια περ.άμυνα, αφού για να την αποκτήσουν πρέπει να λιώσουν στην εκτός θέσης προπόνηση.
ΠΡΙΝΣαπέναντι σε μαν2μαν μπορεί να αποδειχτεί καταπληκτική επιλογή ενδεχομένως αν έχεις αξιόλογες πάσες.
Αλλά απέναντι σε 3-2........
Το πρινς βασίζεται στην πάσα για να βρει τις καλύτερες επιλογές, άρα είναι αργού τέμπου επιλογή. Η 3-2 επίσης καθυστερεί την αντίπαλη επίθεση σημαντικά. Έτσι καταλήγουμε σε πολλά σουτ στο τέλος του χρόνου και πάνω σε άμυνα και κατά κανόνα άστοχα.
Κι εδώ κολλάει το ερώτημα μου τι γίνεται αν η αποτελεσματικότητά μας είναι τρομακτική. Θα μας δώσει ελεύθερα σουτ μόνο που είναι το τέλειο στην πραγματικότητα?
Δεν έχω ιδέα ειλικρινά, αλλά πολύ θα ήθελα να μάθω πως γίνεται το πρινς να αποτέλεσει σίγουρη επιλογή απέναντι σε 3-2.
Η κεντρική ιδέα είναι απλή.
α) να βγάλεις πολλά, πάρα πολλά, ελεύθερα σουτ.
β) να ελέγξεις σαν ομάδα τον ρυθμό του αγώνα (ρυθμός= έλεγχος ριμπ και λαθών)
το β είναι άσχετο με ότι συζητάμε. Το α μπορείς να το βρεις μόνο από την πάσα και δεν νομίζω να υπάρχει τέτοια ομάδα αυτή τη στιγμή, άρα δεν υπάρχει και δοκιμασμένο αυτό το πείραμαμάλλον.
1-3-1Θεωρώ πως αν ελέγξει κάποιος τα ριμπ, πρόκειται για σπουδαία αντιμετώπιση της κίνησης και του τρέξε.Αλλά τα ριμπ εκτός έδρας δεν μπορείς να τα ελέγξεις συνήθως αφού η εκτόξευση της περ.άμυνας γίνεται σε κόστος των ριμπ, που εκτός έδρας ούτως ή άλλως πέφτουν. Απαραίτητη προυπόθεση το 4άρι να έχει φουλ περ.άμυνα και το 5 να έχει φουλ τάπα και ριμπ.
Αυτά. Άμα κατάλαβε κανείς τίποτα, να μου τρυπήσει τη μύτη, οπότε επαναλαβάνω σε quote 3 κλειδιά για την καλή περ.επίθεση
α) σουτ αξιόλογο στους ψηλούς
β) μπάσιμο σχεδόν ίσο με το σουτ
γ) αγαπάμε πάσα γιατί δίνει ελέυθερα σουτ