Το 2013 μπήκε με τις συνήθειες που μας άφησε το τέλος το 2012...ΝΙΚΗ...4η σερί !
Πάλι επί ενός δυνατότερου αντιπάλου και κατά πολύ ακριβότερου ρόστερ, τα πιτσιρίκια το ξανάκαναν!
Τί κι αν παίξαμε χωρίς τον τραυματία βασικό μας PF, τί κι αν παίξαμε με μικρότερη διάθεση.
Η ομάδα πήρε το ρίσκο, αναγκασμένη να περιορίσει το rotation στα forwards λόγω τραυματισμούαλλά και να κρατήσει τα αγωνιστικά λεπτά των παικτών μοιρασμένα(εξού και ξεκίνησε βασικό SG η μεταγραφή των...χιλίων δολαρίων), να τα δώσει όλα στο πρώτο ημίχρονο μπας και αποκτήσει ένα προβάδισμα ππυ θα της επέτρεπε στο τέλος να ελπίζει. Σύμμαχος στην τακτική αυτή ήταν και το γεγονός ότι ο αντίπαλος κατέβαινε με 7 παίκτες.
Η τακτική δούλεψε στην εντέλεια, αφού το 1ο ημίχρονο τελείωσε στο +18, με τον αντίπαλο να έχει 6 ασίστς και 18 λάθη. Στο 3ο δεκάλεπτο η διαφορά αντί να πέσει αυξήθηκε και το δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε στο +25! Πρωταγωνιστής σε αυτό το διάστημα ο playmaker μας, που σε 34' παραλίγο να πετύχει triple double(14πόντοι, 11 ριμπάουντς, 8 ασίστς, 5 κλεψίματα, δύο μπλοκ, μόνο δύο λάθη)!
Το 4ο εξελίχθηκε, ανέλπιστα, σε τυπική πλέον διαδικασία με τη διαφορά τόσο μεγάλη, πράγμα που έδωσε στον κόουτς το περιθώριο να ξεκουράσει όλη τη βασική πεντάδα. Χαρακτηριστικά έπαιξαν σαν SF, όλο το δεκάλεπτο, η τρίτη και τέταρτη(του κόουτς) επιλογή για τη θέση.
Η ομάδα πλέον δείχνει να είναι σε καλό δρόμο να αποφύγει τον απευθείας υποβιβασμό, ενώ την παρούσα στιγμή οι πιθανοί αντίπαλοι στο σταύρωμα στα play outs δεν φοβίζουν. Είναι βέβαια πολύ πιθανό να τανκάρουν, αλλά αυτό θας μας απασχολήσει τότε, εάν και εφόσον συμβεί.
Σίγουρα η ομάδα θα προτιμήσει να υποβιβασθεί, παρά να ξεφύγει του οικονομικού προγραμματισμού.
Ολα αυτά αργούν πάντως. Για την ώρα τα παιδιά απολαμβάνουν το πριμ της διοίκησης και το ρεπό που τους δόθηκε.