Δύο στις δύο λοιπόν άνετες ήττες με την υπομονετική επίθεση, τόσο με την Πορτογαλία, όσο και με τη Λεττονία.
Βέβαια ο μέσος όρος της Λεττονίας περιορίστηκε στους 87 από 125, το 36% που είχε στα σουτ 3 πόντων έπεσε στο 12% και στα 2 πόντων από 61% στο 49%. Οι ασσίστ της από 29 μ.ο. πέσαν στις 16 και τα λάθη της από 8 πήγαν στα 16!
Θέλω να πιστεύω πως αμυντικά πήγαμε καλά, αλλά επιθετικά ήμασταν κάκιστοι, όπως επίσης και για μία ακόμη φορά στον τομέα των ριμπάουντ.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την ανάλυση. Πιστεύετε ότι η Εθνική πρέπει να παίζει με βαρύ τριάρι και να θυσιάζει περιφερειακή άμυνα στη θέση 3 ή να ρισκάρει μία μορφή ζώνης 2-3?
Με δεδομένο πως θα επιλέγατε υπομονετική τι χαρακτηριστικά παικτών θα θέλατε για την κάθε θέση?
Μία ομάδα που παίζει επί των πλείστων τρέξε σούταρε και push the ball πως θα την αντιμετωπίζατε, πάντα σε συνδιασμό επίθεσης άμυνας μιας και το ένα επηρεάζει το άλλο.
Last edited by Kajabbar at 1/19/2010 2:24:06 AM
The secret of communication lies in defeat...