Για να δεις την αποτελεσματικότητα μιας επίθεσης εναντίον μιας άλλης πρέπει να παίξεις με περίπου ισάξια ομάδα ή και κάπως καλύτερη έτσι ώστε να βγάλεις κάποια συμπεράσματα. Το ότι έπαιζες με ομάδες σαφώς κατώτερες σου και κέρδισες δεν το βλέπω σαν ένδειξη.
Τακτικές που μοιράζουν το παιχνίδι ναι θέλουν καλή πάσα τουλάχιστον από τους 3 της περιφέρειας. Από κει και πέρα η επιλογή του 3αριου σου δεν έχει να κάνει τόσο με την άμυνα, αλλά με το που θες να επικεντρώσεις το σκοράρισμα σου. Αν πχ ξέρεις πως το αντίπαλο 3αρι έχει χάλια εσ άμυνα, τότε είναι καλύτερα να επιλέξεις κάποιο που μπορεί να σκοράρει καλύτερα μέσα.
Το μπάσιμο τουλάχιστον στους ψηλούς αποδείκτικε πως δεν παίζει κανένα ρόλο ούτε στο πόσες προσπάθειες ανά τον χρόνο συμμετοχής αλλά ούτε και για τα ποσοστά τους. Υποψιάζομαι πως κάτι τέτοιο γίνεται και με τους γκαρντ. Η ουσιαστική χρησιμότητα του μπασίματος έχει να κάνει με λόγους προπόνησης αφού προπονεί πολλά 2ωντα αρκετά γρήγορα. Δεν μου προκύπτει κάτι άλλο.
Γενικότερα λοιπόν ο τρόπος που επιλέγεις την τακτική σου στην επίθεση πρέπει σαν σκοπό να έχει πάνω από όλα το τι μπορεί να σου δώσει πιο καλά αποτελέσματα. Τι ταιριάζει στην ομάδα σου καλύτερα, και σαν 2ο σκοπό να εκμεταλλευτεί τυχών αμυντικές αδυναμίες της αντίπαλης ομάδας.
Στην άμυνα σαφώς πρέπει να την προσαρμόσεις πάνω στον αντίπαλο σου, εάν είσαι σίγουρος για την τακτική του. Αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, πες πως θα παίξουν τρέξε και σούταρε. Η λογική λέει 3-2. Ναι αλλά εάν έχουν τέρατα ψηλούς τότε ότι στοπς κάνεις, θα τα χάσεις σε ριμπάουντς. Οπότε τελικά ίσως η καλύτερη επιλογή είναι το μαν το μαν.
Στο θέμα τέμπο. Όντως στο αληθινό μπάσκετ ο ρυθμός είναι σημαντικός να ελεγχθεί, αλλά και πάλι δεν έχω καμιά ένδειξη πως αυτό μεταφράζεται στο παιχνίδι. Όπως και τα υπόλοιπα. Διαφέρει πολύ το μπάζερ από την πραγματική ζωή.
Στο θέμα αργές τακτικές είναι κάτι που συζήτησα άπειρες ώρες με πολλούς έμπειρους μάνατζερς, και το συμπέρασμα μου είναι πως υπάρχουν σαν λύσεις ανάγκης ή και απελπισίας.
Γενικότερα πιστεύω πως υπερτίμησες τις δυνάμεις σου και συμπεριφέρθηκες αλαζονικά μην αφήνοντας έμπειρους μάνατζερς να σε βοηθήσουν στην αρχή. Στάθηκες πολύ πάνω στην πορεία της ομάδας σου αγνοώντας το γεγονός πως στις κατηγορίες που έπαιζες/παίζεις ισχύει κατά βάση πως στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος. Στο επίπεδο όμως των εθνικών έχεις να αντιμετωπίσεις τους κατά βάση καλύτερους μάνατζερς της κάθε χώρας. Άλλο καμπιονάτο, άλλο Μοσχάτο που λέει και η διαφήμιση.
Ενδεικτικά θα αναφέρω πως σαν Κύπρος ζητήσαμε από τους Γερμανούς να παίξουν με τα 2α τους (ο 16ος παίκτης τους παίζει βασικός σε μας) έτσι ώστε να ευνοηθούμε σε περίπτωση ισοβάθμιων με άλλες ομάδες, και αυτοί στον επόμενο γύρο να έχουν 1 δυνατό αντίπαλο λιγότερο. Η απάντηση του ήταν πως αν έκανε κάτι τέτοιο θα τον σκίζαν.
Ακόμα όμως και αν δεκτώ τα λάθη σου με τις τακτικές, την κακή διαχείριση του ενθουσιασμού την θεωρώ απαράδεκτη, και αυτό γιατί μπορούσες απλά να ρωτήσεις και να πάρεις μια απάντηση που δεν θα χωρούσε παρερμηνείες. Ούτε όμως αυτό το κάνες οπότε επιστρέφουμε πάλι στην αλαζονεία.
Δεν λέω δουλεύεις σκληρά, αλλά αν δουλεύεις λάθος δεν φέρνεις αποτέλεσμα. Από αυτό όμως κρίνεσαι.