Dank voor alle felicitaties! Nu ik bezig ben met het wedstrijd verslag lijkt de prestatie nog onwaarschijnlijker, maar des te mooier!
Na een teleurstellende eerste ronde waar we met hakken over de sloot (als 32ste van de 32) nog wel kwalificeerde voor de knock-out, wachtte de zware taak om de als 1ste geplaatste Italianen een poets te vegen. De eerste ronde was dan ook wel zwaar met Polen, België en Finland die sterker waren op papier, en waar we zelfs nog een pak slaag konden uitdelen aan de Finnen, het verlies tegen Denemarken was daarentegen wel echt een domper. Een combinatie van een piek prestatie van de Denen en een slechte wedstrijd van zowel de coach als de spelers aan onze kant. Met 3 verlies kan je echter nog redelijk kwalificeren, maar we waren niet in staat om genoeg doelsaldo op te bouwen; van de 11 teams met 3 verlies waren er slechts 2 met lager doelsaldo dan wij (Belarus en Zuid-Korea). Ook teams als Ecuador, Barbados, Costa Rica en Algerije lieten ons achter zich.
De moed was dus ver te zoeken bij de jonge leeuwen bij aanvang van de wedstrijd tegen Italië. Het enige voordeel dat we hadden was dat we de underdog waren, en met niets te verliezen een CT tegen een TIE wel te verwachten was. Voor wat het waard was waren onze spelers wel in uitstekende vorm, en waren inmiddels 4 spelers de 90 TSP gepasseerd (waaronder 20jarige Ab Raatgever). Echter hadden we nog steeds te kampen met een droogte aan talent bij de bigs, waar de hoogste TSP notatie op slechts 71 bleef steken.
Met dit gegeven moesten we er het beste van maken, hetgeen wat ik aanstormend talent Uygar Yayla van Primoss dan ook heb ingefluisterd. Het bericht was luid en duidelijk over gekomen! Uygar nam het team op z'n schouders en scoorde met afstand een efficiënte game-high 25 punten (12-24 FG, 1-4 3FG en geen FT), en nam ook de defense op sleeptouw met 9 rebounds en 3 blocks. Verder waren er niet echt individuele uitblinkers maar was het verder een teamprestatie. Dit is onder andere gekenmerkt door de 16 TO's die we hebben geforceerd bij Italië, welke niet direct zijn toe te wijzen aan een speler van ons in de vorm van een steal maar meer door de team defense. Wat daarnaast ook nog heel opmerkelijk is, is dat we een rebound nadeel van 71-50 wisten te overkomen en 9 FG's meer konden nemen dan de Italianen.
De wedstrijd verliep moeizaam met weinig scores. In het tweede kwart kregen we vat op de wedstrijd en konden we zelfs minimaal inlopen. Dit bleef zo in het 3de kwart, en in het 4de kwart konden we zelfs een voorsprong opbouwen van 8 punten in de laatste 3 minuten! Ik begon al in mijn arm te knijpen op dat punt, en dat leek ook effect te hebben want de Italianen kwamen heel vlot terug in de laatste 2 minuten terwijl wij niet meer hebben kunnen scoren in de laatste 3 minuten. We hadden nog wel 2 schotpogingen in de laatste 14 seconden maar het mocht niet baten.
In de verlenging verliep alles ook weer moeizaam waar onze eerste field goal pas kwam toen er nog 1:43 op de klok stond, verzorgd door Yayla die even later ook nog een 3 punter wist te versieren. Met nog 1 minuut op de klok, 3 punten voorsprong en de bal in onze handen ging alles er weer rooskleurig uit zien, maar de Italianen gaven zich uiteraard niet zomaar gewonnen en wisten konden met 27 seconde over het verschil weer terugbrengen naar 1. Toen begon het vrije worpen spel, waar we niet goed uit de verf kwamen. Richard Tieman mistte 2 vrije worpen zodat de Italianen met 25 seconde op de klok de kans leken te hebben op een winnende score. Geluk was echter aan onze zijde, want in typische Italiaanse overmoedigheid gooien ze de bal weg middels een letterlijke no-look pass. Uiteraard mochten we weer aan de vrije worp lijn aantreden, waar Wilmar van Soldt ook weer een freebie liet lopen maar het verschil wel op een iets veiligere 2 punten kon zetten met nog 16 seconde te gaan. De optie van center Marchi wisten we goed te verdedigen, maar hij kreeg het voor elkaar de putback erin te k