Όσον αφορά το παιχνίδι: Τελευταία στιγμή επέλεξα την εξωτερική επικέντρωση. Πιθανότατα το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Ωστόσο, έκρινα ότι έχοντας 1-1,5 μονάδα λιγότερου ενθουσιασμού ελέω Βόλου (τελικά έπαιξε μεγάλο ρόλο), εκτός από τη ζώνη πιθανότητα θα χρειαζόμουν και την επικέντρωση για να σταματήσω την εξαιρετική περιφέρεια του αντιπάλου εάν δεν έπαιρνε το τακτικό ρίσκο να παίξει εσωτερικά.
Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα μου τα... έσπασε στη 2η, αλλά και στην 4η περίοδο. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Πίστευα ότι για να ηττηθώ θα πρέπει να δεχθώ πάνω από 100 πόντους, αλλά τα επιθετικά όπλα της ομάδας και κυρίως ο Τόλσκι δε βρέθηκαν σε καλή μέρα.
Μάλλον θα ανοίξω κι εγώ βεντέτα. Εάν δει κανείς τη σεζόν 47, με κέρδισε 2-0 στους τελικούς δικαιότατα. Τώρα πέρασε στον τελικό του Κυπέλλου, κόβοντας πρώτος το νήμα στις λεπτομέρειες.
Η αλήθεια είναι ότι έχει πολύ καλή ομάδα. Ωστόσο όπως είχε πει και ο αρχαίος Έλληνας ποιητής, Μένανδρος, το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Οπότε σαφώς και αναγνωρίζουμε την ποιότητα του αντιπάλου, αλλά όταν θα έρθει η τρίτη μεγάλη μάχη θα είμαστε πιο προετοιμασμένοι.
Υγ. Μπράβο και στον Supernova, αλλά και στον Hanibal που για 2 περιόδους έπαιξε πάνω από τις δυνατότητές του και μέχρι τις αρχές της 4ης ήταν μέσα στο παιχνίδι.