Πολύ ωραίο θέμα πιάσατε!
Θα συμφωνήσω μαζί σας στα περισσότερα και θα προσθέσω και κάποια άλλα.
Τα "βασικά" που θα διδαχτούν τα παιδιά,μπορούμε να τα χωρίσουμε σε τρεις κατηγορίες.
Το τεχνικό κομμάτι, το "αθλητικό" και το τακτικό/θεωρητικό.
ΤεχνικόΕδώ μπαίνουν όλα όσα είπατε, ντρίμπλα,σουτ,ποστ και κάποια άλλα.
Φυσικά υπάρχει η προσωπική άμυνα. Ενας τομέας μόνος του και το πιο δύσκολο να διορθωθεί στην πορεία.
Επίσης υπάρχει σαν διδάξιμη, η αίσθηση και εκμετάλλευση του "προσωπικού" χώρου, σε άμυνα και επίθεση. Σαν προσωπικό χώρο όριζουμε χοντρικά τον κύκλο με κέντρο τα πόδια μας και ακτίνα ενός βήματος προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτό τον χώρο πρέπει τα παιδιά να τον "μαθαίνουν" και να τον αξιοποιούν, σε άμυνα και επίθεση και συγχρόνως σε όλες τις θέσεις άμυνας και επίθεσης, έκαστο.
Ακόμα και το μικρότερο παιδί της ομάδας πχ, θα πρέπει να ξέρει πώς να βάλει το σώμα του μαρκάροντας στο ποστ, όπως και αντίστοιχα πώς να το βάλει για να υποδεχτεί την μπάλα στο ποστ.
Επίσης, η ντριμπλα απαραίτητα πρέπει να διδάσκεται αυστηρά πρώτη ΚΑΙ με συνεχείς απαιτήσεις, με αριστερό και δεξί χέρι.
Οσο αφορά στο σουτ, ένας τρόπος του είναι το pull up, το σουτ μετά από ντριμπλα, το οποίο δεν διδάσκεται ουσιαστικά ποτέ με συνέπεια στην Ελλάδα.
Να συμπληρώσω ακόμα ότι εκτός από το πώς πιάνουμε την μπάλα στο σουτ και την απελευθέρωση της, υπάρχει ενδιάμεσα το elevation και αρχικά η υποδοχή της μπάλας, είτε την δεχόμαστε στα χερια μας από πάσα, είτε από δική μας ντρίμπλα.
Αθλητικό
Εδώ, μιλώντας για παιδιά, πρέπει να υπάρχει ιδιαίτερη προσοχή σε κάποια σημεία.
Πρέπει να προπονούνται σε φυσική κατάσταση, πράγμα που δεν γίνεται επισταμένα και ενώ είναι τομέας που μπορείς να "φορτώσεις" το σώμα του παιδιού με προπόνηση.
Μπορείς και πρέπει επίσης να τα προπονήσεις σε έκρηξη και ενδυνάμωση. Επίσης τομέας που μπορείς να "φορτώσεις", με προσοχή σε κάποια σημεία όμως, όπως την μειωμένη εώς καθόλου(ανάλογα τα παιδιά) χρήση αντιστάσεων.
Απαγορεύεται η χρήση βαρών.
Ενα ιδιαίτερο σημείο, που οι πιο πολλοί προπονητές αμελούν, είναι η επιμέρους ενδυνάμωση των παιδιών, η απουσία της οποίας έχει σαφή αντίκτυπο και στην τεχνική.
Παράδειγμα, ένα παιδί προπονείται στο σουτ. Εχει διαμορφώσει εξαιρετική τεχνική και σουτάρει από τα τέσσερα μέτρα με κλειστά τα μάτια και σωστά. Είναι αδύναμο στον καρπό όμως και όταν πάει στα έξι μέτρα, για να φτάσει την μπάλα στο καλάθι πρέπει να χαλάσει την τεχνική του και να "σπρώξει/πετάξει" την μπάλα.
Εκεί ο προπονητής απαγορεύεται να κάνρι οτιδήποτε άλλο,πλην α)απαγορεύει στο παιδί να σουτάρει από το σημείο και πέρα που χαλάει η τεχνική του β)σπάει την μηχανική του σουτ σε επιμέρους κομμάτια και βλέπει αν κάποιο επιδέχεται βελτίωσης/διαφοροποίησης γ) ενδυναμώνει το παιδί εκεί που χρειάζεται.
Είναι κανόνας που σχεδόν ποτέ δεν τηρείται. Τα παιδιά σουτάρουν από όποια απόσταση και μόνο, δεν χαλάει η τεχνική τους.
Τακτικό/θεωρητικό
Εδώ είναι που τα χαλάμε επίσης ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Οταν μιλάμε για παιδιά, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να διδάσκεται ότιδήποτε σε τακτικό επίπεδο, που ξεφεύγει από τις αρχές του man to man.
Βέβαια στα προ-μίνι το δέλεαρ την νίκης είναι τόσο μεγάλο, που το να καταφύγεις σε ζώνες είναι αναπόφευκτο

grrrrr
Επίπρόσθετα, στο θεωρητικό κομμάτι, είναι απαραίτητο να διδάσκονται τα παιδιά, από την πρώτη μέρα τους κανονισμούς και τα σήματα των διαιτητών.
Last edited by maddoghellas at 9/2/2013 12:54:48 PM