αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει... έτσι κι εγώ θα στηρίξω ανοιχτά τον άνθρωπο που με έμαθε να αγαπάω το μπάζερ και αναφέρομαι στον pazinok!
ήταν η χρονιά η πρώτη που ανέβηκα τότε στην ΙΙΙ και χάρη στον Πάνο και τον Γιάννη που βρήκα στον ΙΙΙ.11 άρχισα να βγαίνω από την αμπαλοσύνη που με έδερνε. ειλικρινά η συνύπαρξή μας τότε ήταν τόσο ευχάριστη και διασκεδαστική που θυμάμαι εκείνες τις σεζόν για πάντα.
για μένα 3 τομείς καθορίζουν τους στόχους μιας εθνικής : η επικοινωνία με την κοινότητα, οι αγωνιστικές επιτυχίες, και η δουλειά που γίνεται με τους national potential παίκτες. Η μοναδική απαραίτητη προυπόθεση όμως ήταν είναι και θα είναι το μεράκι και ελεύθερος χρόνος του NC.
Θεωρώ πως τόσο στο αγωνιστικό όσο στην δουλειά με τους παίκτες μας οποιοσδήποτε ορεξάτος με πέντε βάσεις-γνώσεις και πολλή βοήθεια από παιδιά που ξέρουν το παιχνίδι πολύ πολύ καλά και έχουν παραστάσεις από εθνικές, μπορούμε να προχωρήσουμε σχετικά ομαλά. Εξάλλου στο αγωνιστικό ο πήχης δεν είναι ψηλά για μια χώρα που δεν βλέπει τελικά εδώ και πολλές σεζόν.
Αυτό όμως που είναι ίσως και το σημείο κλειδί για εμάς σήμερα είναι η επικοινωνία με την κοινότητα που αν ενισχυθεί, και που υπάρχουν τρελά περιθώρια βελτίωσης για να γίνει αυτό, θα αρχίσω να βλέπω με άλλο μάτι το μέλλον μας. Και στο συγκεκριμένο κομμάτι ο Πάνος είναι ένα από τα πιο χαρισματικά παιδιά που ξέρω σε όλο το μπάζερ!
Πάνο ελπίζω να μην σε κάνω να νιώθεις άβολα που σε στηρίζω ανοιχτά, αλλά ένιωθα υποχρέωση μου να σε ευχαριστήσω και δημόσια για όλα όσα μου έχεις προσφέρει, και άρπαξα την ευκαιρία.
Δεν ξέρω που βρίσκεσαι σήμερα από γνώσεις μπάζερ, αλλά αν έχεις το μεράκι που είχες τότε που γράφαμε 1,000 ποστς+ σε μια σεζόν, προβλέπω να έλκεις την απλόχερη βοήθεια πολλών παιδιών αλλά και να παρακινείς όλη την υπόλοιπη κοινότητα.
Χαίρομαο που επέστρεψες δυναμικά!!!!