Αν και είχα ξεχάσει ότι είχα κάνει ποστ στο συγκεκριμένο νήμα, δεν έχω διαφοροποιήσει κατά πολύ την άποψή μου. Πρώτα να σου πώ ότι θεωρώ απόλυτα λάθος τη χρονική στιγμή που μπήκαμε στο ευρώ, υποτιμήσαμε κατά τη γνώμη μου πολύ περισσότερο απ' οτι θα έπρεπε το εργαλείο της υποτίμησης του νομίσματος και αντίστοιχα υπερτιμήσαμε το "κακό" που μας έκανε ο πληθωρισμός εκείνης της εποχής. Όταν αναφέρομαι σε εποχή δεν εννοώ μόνο την χρονική στιγμή της εισόδου μας αλλά από τότε που μπήκαμε στο καλάθι των ισοτιμιών. Η Ελλάδα ποτέ μα ποτέ δεν είχε παραγωγική βάση, ποτέ δεν ασχολήθηκε με το ποια είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της, ποτέ δεν έκατσε κανένας πολιτικός και κανένα οικονομικό επιτελείο να πεί τί μπορούμε να παράγουμε βρε παιδιά. 1992 λοιπόν ψηφίζουμε το μάαστριχτ, "ξυπόλυτοι" και όσο η Ελλάδα έλεγε ότι είμαστε αποφασισμένοι να μπούμε στο κοινό νόμισμα, ξαφνικά απ ' το πουθενά μόνο και μόνο απ' αυτό η αξιοπιστία μας ανέβηκε (απ τα λίγα πλεονεκτήματα για την Ελλάδα) και άρχισε ο μεγάλος χορός των δανεικών. Και αντί να βρεθεί κάποιος να πεί (αρκετοί τα έλεγαν κανένας δεν άκουγε) ότι μήπως με τα λεφτά αυτά που δανειζόταν με ευκολία η Ελλάδα είναι η ώρα να καλύψουμε μέρος απ ' το χαμένο έδαφος της μεταπολίτευσης μέχρι τότε ώστε να αρχίσει η οικονομία να παράγει, τι έκαναν συνέχισαν να κάνουν το δημόσιο γκοτζίλα, ισχυροποίησαν τους κομματικούς στρατούς, ουδεμία προσπάθεια για καταπολέμηση της γραφειοκρατείας, δάνεια σε φιλαράκια κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, φοροδιαφυγή και άλλα πολλά΄Οπότε απ το πακτωλό χρημάτων που πέρασε απ΄την Ελλάδα αντί να μας μείνει κάτι το οποίο να αποπληρώνει (το λέω απλοϊκά) τα δάνεια που πήραμε μας μείνανε μόνο χρέη, όσοι βλέπανε που πήγαινε το καράβι την κάνανε απ΄την Ελλάδα. Να θυμίσω ότι αν και τα μέτρα σύγκλισης του Μάαστριχτ είναι υφεσιακά απ τη φύση τους , η Ελλάδα γνώρισε περίοδο ανάπτυξης δυστυχώς όμως εικονικής. Το λάθος λοιπόν έγινε, γιατί τώρα η έξοδος θα είναι και πάλι λάθος, για τον απλό λόγο ότι εκτός του ότι θα κουβαλάμε τα αρνητικά του παρελθόντος θα αποκτήσουμε και νέα αρνητικά απ' την απώλεια των πλεονεκτημάτων ενός νομίσματος σαν το ευρώ. Για παράδειγμα επαναφορά του συναλλαγματικού κινδύνου, δεν επενδύει που δεν επενδύει κανένας στην Ελλάδα θα τους αποθαρρύνουμε ακόμα πιο πολύ. Η επαναφορά στη δραχμή δεν εγγυάται ότι θα έρθουν επενδύσεις επειδή το νόμισμα θα είναι "φτηνό", ένας επιχειρηματίας(σοβαρός) το πρώτο που θα κοιτάξει είναι η γραφειοκρατία, η χρηματοδότηση-ρευστότητα και τη φορολογία. Αν δει ότι στην Ελλάδα ο Φ.Π.Α από το 2005 μέχρι σήμερα απ' το 18% έχει φτάσει στο 23% σε λιγότερο από 10 χρόνια αυτόματα δυσανασχετεί (όχι για το μέγεθος αλλά απ' τη ρευστότητα του περιβάλλοντος) και δεί ότι έχει αλλάξει και νόμισμα δυο φορές θα αλλάξει σελίδα. Αν ήμουν στη Ιταλία θα έλεγα ότι η λιρέτα δε είναι τόσο κακή επιλογή. Η επιστροφή στη δραχμή λοιπόν με την απουσία έστω μια αξιοπρεπούς παραγωγής για μένα θα είναι καταστροφική, θα φτωχύνουμε ακόμα πιο πολύ απλώς δεν θα το νιώθουμε θα είμαστε μέσα στη νοβοκαϊνη . Αυτά τα λάθη μας, να πιάσουμε τώρα και τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Κάνεις ένα νόμισμα κοινό χωρίς μηχανισμούς στήριξης και χωρίς ένα τρόπο ανακύκλωσης των πλεονασμάτων και περιμένεις να πετύχει, συγγνώμη αλλά είστε ηλίθιοι (μάλλον κουτοπόνηροι γιατί ήξεραν τι ήθελαν) είναι χαρακτηριστικό ότι απ το 2001 ως τώρα αν δείς τσαρτ με τα εμπορικά ισοζύγια είναι αντιδιαμετρικά των βορείων με αυτά των νοτίων γιατί; γιατί πολύ απλά αν κύριε δεν επιτρέπεις μια χώρα να έχει έλλειμμα και υποβάλεις κυρώσεις έτσι πρέπει να κάνεις και για το πλεόνασμα να σου πώ εγώ μετά αν θα έχει πλεόνασμα η Γερμανία και τα τσουτσέκια οι Φινλανδοί που τώρα μας κουνιούνται, αλλιώς είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Δυστυχώς όμως και επανέρχομαι η Ελλάδα το λάθος το έκανε τότε, στο μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι στη σύσταση ενός νέου ευρώ με σωστές βάσεις. Για να τελειώσω πιστεύω ότι είτε μείνουμε στο ευρώ όπως είναι τώρα και το τονίζω το "όπως είναι τώρα" είτε γυρίσουμε στη δραχμή θα δεινοπαθήσουμε.