Το παιχνίδι παιδιά ήταν σε ουδέτερη έδρα. Καμιά ομάδα δεν έιχε πλεονέκτημα.
Όσο για τον Γκαγκλιά, από τη στιγμή που είχα καταλήξει σε ένα σύστημα περιφερειακό, είτε την Base Offense που επέλεξα, είτε Run n Gun, είτε Motion, θα έπρεπε να βάλω ένα χαμηλό τριάρι με καλά περιφερειακά χαρακτηριστικά.
Μετά το λιώσιμο του Φιλιπακόπουλου που θα έβαζα βασικό άσσο και του Μάντζιου που είχα σκεφτεί για τριάρι, στράφηκα στις εναλλακτικές.
Τώρα το θέμα του ενθουσιασμού θέλει πολύ συζήτηση μιας και στο σύστημα των Εθνικών αγώνων δουλεύει διαφορετικά από το συλλογικό επίπεδο. Απ'ότι μου είπαν ενώ στους συλλόγους δεν ξεπερνάει το 5 και ανακτώ και 1 βαθμό όποτε παίζω με κανονική διάθεση, εδώ είναι αντίθετα. Ανεβαίνει πάνω από το 5 και δεν παίρνω βαθμό με κανονική διάθεση.
Οπότε σαν πρώτο αγώνα δέχομαι πως δείλιασα και δεν έβαλα δυνατή διάθεση, γιατί τη χαλαρή την είχα αποκλείσει, αλλά σαν ελαφρυντικό προσάπτω πως θα έπρεπε να θυσιάσω άλλο αγώνα με χαλαρή διάθεση για να ανακτήσω τους πόντους και μέχρι να το έκανα αυτό η ομάδα θα έπρεπε να παίζει με τη μειομένη απόδοση ενός 2-3 ενθουσιασμού τη στιγμή που και ο επόμενος αγώνας με την Πορτογαλία είναι δύσκολος λόγω επίσης καλής και θεωρητικά δυνατότερης ομάδας.
Μέσα μου όμως ήθελα και να δω πως η δική μας ομάδα θα πήγαινε στα ίσια τους Ελβετούς.
Τώρα το αποτέλεσμα δεν με δικαίωσε, αλλά πως μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος πως δεν ήταν το "λανθασμένο" μου σύστημα αυτό που μας κράτησε για 45 λεπτά στο παιχνίδι, ενώ με κάποιο άλλο θα μπορούσαμε σήμερα να μιλάμε όχι για νίκη, αλλά για μία μεγαλύτερη ήττα?
Last edited by Kajabbar at 12/29/2009 2:05:39 AM
The secret of communication lies in defeat...