χαχαχαχαχαχα Θεός! +1
Συγχαρητήρια για την νίκη, την τακτική αλλά και για ακόμη μια ρεβάνς!
Πάμε τώρα στα παραλειπόμενα του χθεσινού αγώνα!
Πρώτα απ' όλα, το ξεφωνητό της προηγούμενης βδομάδας έπιασε τόπο! Το δίδυμο της καλοπέρασης ήταν παρών!
Ο Μανού, από το πρώτο λεπτό! Δεν σχολιάζω άλλο!
Ο κόουτς παζινοκ, μπήκε στα μέσα της πρώτης περιόδου. Η καθυστέρηση οφειλόταν, όπως μας ενημέρωσε ο...έμπιστος του συνεργάτης και υπεύθυνος ασφαλείας, σε γκομενοδουλειές με δεσποινίδες με καταγωγή από την αντίπαλη χώρα...
Εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ήταν αλήθεια ή όχι. Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι ότι ήταν πάλι σουρωμένος! Μπαίνει λοιπόν στο live, καλησπέρα, βγαίνει, ξαναμπαίνει μετά από μισό λεπτό, καλησπέρα, βγαίνει, ξαναμπαίνει, καλησπέρα,ξαναβγαίνει...
Για συντομία, μέχρι το τέλος της πρώτης περιόδου μας καλησπέριζε!!!
Γεγονός αληθινό και με μάρτυρες.
Ο Μανού πάλι, από το πρώτο ημίχρονο, λέγοντας ότι έχει πληροφορίες από τον μπούκη του κύριου Μάκη(του αγαπούλα), έλεγε σε όλους να το παίξουν το παιχνίδι 15-18 πόντους.
Φυσικά αυτός το φόρτωσε μαζί με τον μπούκη στους 9-14 πόντους.
Ολως τυχαίως και με την τελευταία επίθεση δική μας και το παιχνίδι στους 13 πόντους, την προσπάθεια την πήρε ο Υπναράς που είχε 1/9 εντός παιδιάς. Σίδερο, όλοι στον κουβά και τα συνεταιράκια το βράδυ στου Καρρά...
Βέβαια, επειδή είμαστε δίκαιοι, πρέπει να σημειώσουμε την καθοριστική συμβολή του Μανού στην νίκη της ομάδας. Στο ημίχρονο κατέβηκε στα αποδυτήρια και έδωσε πορτοκαλάδα στα παιδιά.
Πορτοκαλάδα ΜΕ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ(κρατήστε αυτή την λεπτομέρεια), χορηγία του φίλου του, του κύριου Μάκη(του αγαπούλα).
Τα παιδιά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν αφηνιασμένα! Γυάλιζε το μάτι τους!
Ολα θα ήταν μια χαρά, αν η χαρά της νίκης δεν τον έκανε να κατεβάσει ένα μπουκάλι τζόνι μονορούφι, με την λήξη του αγώνα.
Κι αυτό γιατί έδωσε το παρόν αμέσως μετά στο παιχνίδι της μικρής Εθνικής, που είχε αργήσει να ξεκινήσει.
Οντας πλέον σουρωμένος, άρχισε να μας εξιστορεί όλα τα επεισόδια της πονεμένης ιστορίας με τον Luis Leme Santos!!!!!
Μέχρι το ημίχρονο, είχαμε μοιρολόι επικών διαστάσεων. Και δώστου κλάμα κανονικό αυτός και δώστου να κλαίμε κι οι υπόλοιποι από τα γέλια!
Ολα αυτά θα ήταν ωραία, αν δεν είχαμε το δράμα του τελευταίου 12λεπτου. Με την ομάδα μας σταθερά μπροστά στο σκορ στις τρεις πρώτες περιόδους, όταν μας ισοφάρισαν στα μέσα της 4ης, θυμήθηκε ότι δεν είχε δώσει πορτοκαλάδα στους μικρούς.
Ετρεξε στον πάγκο στο τάιμ άουτ και τους πότισε. Ομως, φεύγοντας σουρωμένος από το παιχνίδι της μεγάλης Εθνικής, πήρε καταλάθος την παρτίδα με τις πορτοκαλάδες(του κύριου Μάκη) ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ.
Αυτές που είναι για τους αντιπάλους. Για να χαλαρρρρρρρρρρώωωωωωωνουν! Και για ελέφαντες με αϋπνίες!
Γκλουπ γκλουπ τις κατέβασαν τα μικρά μας και περιμέναμε όλοι το αφηνίασμα! Τελικά δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους και χάσαμε!
Εγώ κλασικά έψαχνα τον γκαντέμη. Αρχισα να κατηγορώ(άδικα όπως αποδείχτηκε) τον Μετεωρίτη που μπήκε στην τελευταία περίοδο στο +6 και από κείνη την στιγμή άρχισαν οι Βόσνιοι το σερί.
Μέχρι που όταν οι παίκτες μας κοιμήθηκαν στο κέντρο του γηπέδου κάνοντας ζντο, τσεκάραμε τις ετικέτες των μπουκαλιών και καταλάβαμε ποιος ευθύνεται για την ήττα.